Ondertussen ben ik begonnen met mijn therapie en alles lijkt eigenlijk spontaan een stuk beter te gaan, ookal merk ik wel hoe erg het oplucht om gewoon 1 uurtje per week met iemand kunnen praten die me echt hulp geeft bij bepaalde situaties.
In de tussentijd heb ik ook het eerste blok van mijn studie afgerond, 2 van de 3 tentamens gehaald.Ookal had ik niet verwacht dat ik die derde zou halen omdat het bizar veel stof was en ik er bar weinig van snapte. Ik wacht op dit moment alleen nog maar op de resultaten van mijn opdrachten maar daar heb ik wel een goed gevoel bij.
Dan toch een klein dieptepuntje, ik ging deze herfstvakantie voor het eerst zonder mijn moeder op vakantie. Ik heb heel erg last gehad van verlatingangst in het verleden en dat is nog steeds iets waar ik moeite mee heb. Gelukkig ging dat allemaal wel goed maar terwijl ik net aan 12 uur in Frankfurt was brak ik mijn voet. Dus ik werd de volgende dag opgehaald door mijn moeder omdat ik nu toch niks meer kon doen en anders daar maar een week op de bank zat.
Hier in Nederland bij het ziekenhuis konden ze de breuk niet meer vinden, nu hebben ze wel een andere breuk gevonden dan in het duitse ziekenhuis. Ik mag nu weer rustig aan het lopen opbouwen en over 4 weken zou ik weer goed moeten kunnen lopen zonder krukken.
Dit waren even wat kleine dingen die ik graag van me af wilde schrijven en ik hoop dat jullie deze dingen niet vervelend vinden of on interresant.
Bedankt voor het lezen!
-xx-
Geen opmerkingen:
Een reactie posten